Η καταγωγή του Λάμπραντορ δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένη, αλλά γνωρίζουμε ότι η φυλή έφτασε στην Αγγλία από την Ανατολική ακτή του Καναδά – από το Newfoundland και τα νησιά του Saint John. Στις αρχές του 18ου αιώνα οι Ευρωπαίοι μετανάστες ψαράδες που αλίευαν τα κρύα νερά του του Newfoundland, χρησιμοποιούσαν σαν βοηθούς αυτά τα σκυλιά που είχαν την ικανότητα να επαναφέρουν τα ψάρια που είχαν πέσει από τις βάρκες, και να τραβούν στην ακτή τα δίκτυα των ψαράδων. Το κοντό και παντός καιρού διπλό τρίχωμα του Λάμπραντορ ήταν ιδανικό για να αναλαμβάνει τέτοιες εργασίες στην ξηρά αλλά και στο νερό σε αυτές τις παγωμένες θερμοκρασίες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα σκυλιά αυτά προήλθαν από διασταυρώσεις από σκυλιά που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι μετανάστες με ντόπια σκυλιά και έτσι γεννήθηκε το Labrador retriever. Στην Πορτογαλία σήμερα υπάρχει μια φυλή σκύλων που έχει μια καταπληκτική ομοιότητα με τα Λάμπραντορ τα Cane di Castro Laboreiro Waterdog, και ίσως το όνομα Labrador να προέρχεται από εκεί μια και η περιοχή Saint John που κατάγονται αυτά τα σκυλιά είναι νότια του Labrador.
Είναι πολύ πιθανόν ότι πολλά χαρακτηριστικά της φυλής προέρχονται από τότε όπως η επαναφορά αλλά και η διάσημη όρεξη τους για φαγητό. Τα σκυλιά αυτά πιθανόν να ταΐζονταν κατά την περίοδο του χειμώνα που βοηθούσαν στην μεταφορά ξύλων για το κάπνισμα των ψαριών με ψαροκέφαλα, και αφήνονταν ελεύθερα να ταΐσουν τον εαυτό τους μόνοι τους το καλοκαίρι, και κυνηγούσαν μόνοι τους ψάρια για να επιζήσουν. Γι αυτό, τα Λάμπραντορ ακόμα και σήμερα φαίνεται ότι μπορούν να φάνε τα πάντα, και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες θα συμφωνήσουν ότι ακόμα και το πιο καλοταϊσμένο Λάμπραντορ ακόμα θα παρακαλάει για φαγητό.
Ο σκύλος επαναφοράς
Οι ψαράδες έφεραν μερικά από τα καλύτερα αυτά σκυλιά στην Αγγλία για να πωληθούν στα λιμάνια του Dorset. Τα νέα της καταπληκτικής ικανότητας τους για επαναφορά διαδόθηκαν γρήγορα, και πλούσιοι γαιοκτήμονες αποφάσισαν να τα δοκιμάσουν στο κυνήγι. Το Λάμπραντορ ήρθε, είδε και κατέκτησε, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το Λάμπραντορ είχε καθιερωθεί σαν εξαιρετικό retriever (σκύλος επαναφοράς) τόσο στο νερό όσο και την ξηρά, και σαν εξαιρετικά ευφυής και πράος χαρακτήρας.
Αυτοί οι πρώτοι εισαγωγείς έκαναν εξαιρετική δουλειά, κρατώντας τις γραμμές καθαρές, κρατώντας γραπτά αρχεία εκτροφείου, και βάζοντας ένα στάνταρντ φυλής που ελάχιστα έχει αλλάξει μέχρι σήμερα, είμαστε ευγνώμονες σε αυτούς τους ανθρώπους, τον συνταγματάρχη Peter Hawker, τον Δούκα του Buccleuch, τους Earls Malmesbury και Ηome και πολλούς άλλους που έβαλαν τις στέρεες βάσεις στην φυλή. Παρόλο που η καταγωγή του Λάμπραντορ είναι στον Καναδά, η φυλή οφείλει την ύπαρξη και εδραίωση της σε αυτούς τους γαιοκτήμονες του δέκατου ένατου αιώνα που αναγνώρισαν τις εκπληκτικές ικανότητες τους κυνηγιού και επαναφοράς.
Βάζοντας το στάνταρ της φυλής
Το Labrador retriever club της Αγγλίας ξεκίνησε το 1916 να βάλει το στάνταρ της φυλής, πριν από αυτό επιτρέπονταν οι διασταυρώσεις μεταξύ των ριτρίβερ, και οι γέννες εγγράφονταν στην φυλή που έμοιαζαν περισσότερο δηλαδή σε μια γέννα από Λάμπραντορ και Φλατκοουτ τα κουτάβια θα εγγράφονταν στα μητρώα της φυλής που έμοιαζαν περισσότερο. Η επιτροπή αυτή έβαλε το στάνταρ της φυλής που αναγνωρίστηκε από τον Αγγλικό Κυνοφιλικό Όμιλο και που παρέμεινε αναλλοίωτο μέχρι το 1950.
Μορφολογία και προσωπικότητα
Το Labrador είναι ένας σκύλος πολύ συμμετρικός, περισσότερο ογκώδης και καλοκαμωμένος. Τα κόκαλά του είναι δυνατά και οι πλάτες του φαρδιές. Χρόνια επιλογής καθόρισαν για την ράτσα μία λεπτή στρώση λίπους κάτω από το δέρμα, δάχτυλα με μεμβράνη, μία ουρά λούτρινη (βίδρας) και επιπλέον ένα υπο-τρίχωμα κοντό και γενικά πυκνό – χαρακτηριστικά που το βοηθούν για την πρωταρχική αποστολή του: την μεταφορά μέσα στο νερό. Τρία (3) χρώματα τριχώματος είναι αποδεκτά. Το μαύρο, χρώμα των πρώτων Labrador, το κίτρινο λιγότερο ή περισσότερο βαθύ που τίνει προς το λευκό ή ακόμη και προς το κόκκινο της αλεπούς, το σοκολατί πιο σπάνιο, και που έχει μία μεγάλη – έντονη επιτυχία τα τελευταία χρόνια.
Τα φυσικά – αδιάψευστα προτερήματα του Labrador οδήγησαν στην επιτυχία του και το κατέστησαν αναγνωρίσιμο ως ο κατεξοχήν σκύλος της οικογένειας. Υπάκουο, εύστροφο, κοινωνικό, το Labrador προσαρμόζεται σ’ όλες τις καταστάσεις και αγαπάει όλο τον κόσμο, ανθρώπους και ζώα. Το αντίστροφο είναι ότι δεν ανέχεται να μείνει μόνο, και θέλει πάνω απ’ όλα να είναι περιστοιχισμένο από αυτούς που αγαπάει, προσεγμένο και κολακευμένο για πολλές ώρες, χωρίς να βαριέται.
Η μεγάλη ευκαμψία του χαρακτήρα του, ο πλήρως ισορροπημένος ψυχισμός του, το καθιστούν όχι μόνο μια συντροφιά εύκολη να ζει κάποιος (μαζί του) αλλά αντίστοιχα έναν σκύλο ευσυνείδητο, σταθερό, παιχνιδιάρικο και έξυπνο, ξέρει επίσης να χρησιμοποιεί τα προτερήματά του για να μετατρέψει όμορφα το περιβάλλον του: Προσέξτε να μην αφεθείτε να ξεγελαστείτε από την γοητεία του και τα μάτια του καλού «λυπημένου» σκυλιού και να μάθετε να αντιστέκεστε.
Ή αλλιώς θα κάνει για εσάς αυτό που θεωρεί σωστό – η εξυπνάδα του είναι το βασικό του ατού, είναι επίσης το πιο αναμφισβήτητο όπλο του.
Υγεία και φροντίδα
H δυσπλασία είναι είναι ένα πιθανό πρόβλημα, μία ασθένεια των ματιών που λέγεται Retinal Atrophy και επίσης λόγω των κρεμαστών αυτιών τους είναι ευαίσθητα σε μολύνσεις. Mπορείτε να μειώσετε τους κινδύνους αγοράζοντας το κουτάβι σας από υπεύθυνους εκτροφείς.
Το Λάμπραντορ είναι εύκολο στην περιποίηση, χρειάζεται βούρτσισμα 2 ή 3 φορές την εβδομάδα για να απομακρύνουμε την νεκρή τρίχα, καθάρισμα των αυτιών (συχνότερα το καλοκαίρι), και κόψιμο των νυχιών, ρωτήστε τον κτηνίατρο σας πως θα το κάνετε.
Η ζωή με ένα Λάμπραντορ
- «Τα Λάμπραντορ θεωρούνται από τα καλύτερα οικογενειακά σκυλιά παγκοσμίως. Είναι εύκολα στην περιποίηση του τριχώματος, φιλικά με άλλα ζώα και ανθρώπους, αγαπάνε τα παιδιά, μπορείτε να τα πάρετε μαζί σας σε οποιαδήποτε οικογενειακή δραστηριότητα»
Αυτά είναι τα κλισέ που χρησιμοποιούνται στην παρουσίαση της φυλής. Παραδόξως όμως πολλοί εκπαιδευτές αντιμετωπίζουν προβλήματα στην εκπαίδευση τους, και μερικοί όταν ακούνε για εκπαίδευση λάμπραντορ απελπίζονται, ποιος είναι ο λόγος; ένα σκυλί με τέτοια χαρακτηριστικά δεν είναι το ιδανικό ταίρι για την μέση αστική οικογένεια σήμερα. - «Οι άνθρωποι παίρνουν λαμπραντορ γιατί θέλουν ένα θαυμάσιο οικογενειακό σκυλί αλλά καταλήγουν με ένα "σκυλί από την κόλαση" που πρέπει να διαχειρίζονται συνεχώς. λέει γνωστή εκπαιδευτής και κάτοχος Λάμπραντορ η ίδια. Σκυλιά που δεν μπορούν να τα εμπιστευθούν να αφήσουν μόνα στο σπίτι γιατί είναι καταστρεπτικά, που μπορούν να γαβγίζουν για ώρες εάν αφήνονται μόνα τους στην αυλή, πηδάνε πάνω στον κόσμο και τραβάνε τα ρούχα.»
Οι πιο πολλοί από αυτούς τους ιδιοκτήτες θέλουν ένα σκυλί να ξαπλώνει δίπλα στο τζάκι αλλά αυτό δεν έρχεται παρά πολύ αργότερα σε αυτήν την φυλή, τα λάμπραντορ έχουν απίστευτη ενέργεια και την ανάγκη να δουλεύουν. - Τα λάμπραντορ έχουν φτιαχτεί να κάνουν ορισμένες εργασίες και γενικά είναι ενεργητικά σκυλιά... ενώ πολλοί θέλουν ένα σκυλί που δεν κάνει τίποτα απολύτως, εκτός από το να κουνάει την ουρά του και να τους κοιτάει με απέραντη αγάπη, και ίσως να πάει και μια βόλτα μαζί τους.
- Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η φυλή εχει υψηλή προσαρμοστικότητα.
- Τα λάμπραντορ έχουν φτιαχτεί να δένονται με τους ανθρώπους και να μαθαίνουν.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι ιδιοκτήτες Λάμπραντορ:
1. Είναι πολύ ανθρωποκεντρικά σκυλιά, πραγματικά θέλουν να είναι ο σκύλος κάποιου. Εαν δεν πάρουν την προσοχή που χρειάζονται θα γίνουν υπερκινητικά. άλλες φυλές μπορεί να γίνουν φοβικές ή επιθετικές, αλλά τα λάμπραντορ απαντάνε με υπερπροσπάθεια να κερδίσουν την προσοχή, πηδάνε πάνω στους ιδιοκτήτες, και γαβγίζουν.
2. Δεν είναι κατάλληλα για ιδιοκτήτες που λείπουν πολλές ώρες απο το σπίτι.
3. Τα λάμπραντορ είναι δυνατά και χρειάζονται εκτόνωση. Η λύση είναι η άσκηση και η πολλή ενασχόληση μαζί τους (συντροφικότητα και πνευματική διέγερση).
Σωστή χρήση crate
4. Βασική υπακοή, οι ιδιοκτήτες που σκύλος τους θα κάτσει, θα μείνει, και να έρθει με εντολή ελέγχουν καλύτερα το σκυλί τους.
5. Πιο πολύ επιβράβευση, ελάχιστα Μη
www.labradors.gr (Amalthea Nais)
