Η διάρροια στον σκύλο, είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο, που ενδέχεται να οφείλεται σε πληθώρα παραγόντων. Καθώς γίνεται εύκολα αντιληπτή από τον ιδιοκτήτη, η άμεση προσκόμιση στον κτηνίατρο, αποτελεί την καλύτερη επιλογή για την φροντίδα του ζώου ώστε να ληφθεί έγκαιρα θεραπευτική αγωγή πριν επιδεινωθεί η κατάσταση και ενταθούν τα συμπτώματα.

Αρχικά, ο κτηνίατρος σας, θα ζητήσει να του παρέχετε ένα λεπτομερές ιστορικό που αφορά το ζώο σας και έγκειται στα εξής:

1. Χρώμα-σύσταση κοπράνων, παρουσία αίματος
2. Τοξικές ουσίες, σκουπίδια που ενδέχεται να κατανάλωσε
3. Εμφάνιση διάρροιας (αιφνίδια ή προοδευτική)
4. Τρέχουσα διατροφή/πρόσφατη αλλαγή τροφής
5. Αποπαρασιτισμός-εμβολιασμοί που έχουν γίνει
6. Διάρκεια (πόσες ημέρες)
7. Χορηγούμενη παρούσα φαρμακευτική αγωγή
8. Άλλα συμπτώματα (π.χ. έμετος, ανορεξία, κατάπτωση) 

Θα ακολουθήσει η κλινική εξέταση της γενικής κατάστασης του σκύλου, όπου θα ελεγχθούν:

1. Κοπρανολογικές για παράσιτα (π.χ. Giardia) ή και καλλιέργεια (για ανίχνευση βακτηρίων, παρβοϊού )
2. Εξέταση ούρων
3. Μετά το πέρας της κλινικής εξέτασης, είναι πιθανόν να προβεί σε μια σειρά εξετάσεων που θα επιβεβαιώσουν την διάγνωση του αιτίου της διάρροιας.
4. Ο βαθμός ενυδάτωσης ( σε έντονη διάρροια, συνοδευόμενη από έμετο, θα υπάρχει και σοβαρή αφυδάτωση)
5. Η θερμοκρασία του (π.χ. η διαπίστωση πυρετού σε κουτάβι, πυροδοτεί την υποψία παρβοεντερίτιδας)
6. Το επίπεδο συνείδησης του ζώου (π.χ. κατάπτωση, λήθαργος)
7. Η κοιλιακή κοιλότητα με ψηλάφηση (διατεταμένα κοιλιακά τοιχώματα και διαπίστωση πόνου σε άρρωστο ζώο)
8. Γενική εξέταση αίματος
9. Βιοχημικό προφίλ
10. Ορολογικές εξετάσεις
11. Ακτινογραφία, υπέρηχος ( για νεόπλασμα, ξένο σώμα, ανατομικές ανωμαλίες εντέρου ) 

Από τα παραπάνω θα διενεργηθεί ό,τι κρίνει απαραίτητο ο κτηνίατρος ανά περίπτωση.

Τα αίτια της διάρροιας ταξινομούνται στις κατηγορίες που ακολουθούν:

Διατροφικά

• Τροφική αλλεργία-δυσανεξία (π.χ. στην γλουτένη, γαλακτοκομικά προϊόντα, δημητριακοί καρποί)
• Απότομη αλλαγή διατροφής
• Κακής ποιότητας τροφή (π.χ. πολύ λιπαρή) 

Λοιμώδη

• Βακτήρια (π.χ. Salmonella, Cl. perfrigens, E.coli, Campylobacter jejuni, Yersinia enterocolitica, Bacillus piliformis)
• Ιοί (παρβοϊός, κοροναϊός, ιός της νόσου του Carre)
• Μύκητες ( π.χ.Histoplasma) 

Παρασιτικά

• Diipylidium caninum ( ταινίες)
• Uncinaria stenocephala
• Toxocara canis, Τoxoscaris leonina (ασκαρίδες)
• Giardia intestinalis ( λαμβλίωση)
• Trichuris vulpis
• Ancylostoma caninum
• Isospora, Eimeria, Cryptosporidium spp. ( κοκκιδίωση) 

Πεπτικά αίτια

• Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
• Σύνδρομο βραχέως εντέρου
• Έμφραξη/ εγκολεασμός εντέρου
• Χρόνια ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του εντέρου
• Σύνδρομο οξείας αιμορραγικής εντεροπάθειας
• Εντερική λεμφαγγειεκτασία
• Βακτηριακή υπερανάπτυξη
• Ατροφία των λαχνών του εντέρου

Συστηματική νόσος

• Νεοπλάσματα
• Νεφροπάθεια
• Υποφλοιοεπινεφριδισμός ( Addison)- ορμονολογική διαταραχή 

Άλλα αίτια

• Ηπατοπάθεια
• Κατανάλωση τοξικών ουσιών (χημικά, φάρμακα, αλλοιωμένη τροφή)
• Θεραπεία με αντιβιοτικά ( αλλαγή δραστικής ουσίας ή παράλληλη χορήγηση αντιβιοτικών για προστασία)
• Αυτοάνοσα νοσήματα ( συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία, δυσπλασία πυλαίας φλέβας)
• Παγκρεατίτιδα

Σε ελαφριές περιπτώσεις διάρροιας, ο κτηνίατρος θα συστήσει ένα φαρμακευτικό πρωτόκολλο (αντιβιοτικά, αντιμυκητιακά, αντιπαρασιτικά) το οποίο μπορεί να συνοδεύεται από ενέσιμη αγωγή σε επίπεδο ιατρείου.

Σε σοβαρή διάρροια με έντονη αφυδάτωση και έμετο, ίσως χρειαστεί νοσηλεία με ορούς και ηλεκτρολύτες. Το πρωτόκολλο αυτό ακολουθείται πάντοτε από 12ωρη έως 24ωρη νηστεία και εν συνεχεία ειδική δίαιτα, όπως βρασμένο κοτόπουλο με ρύζι για μερικές ημέρες.

Ωστόσο σε περίπτωση εγκολεασμού/ έμφραξης, θα χρειαστεί χειρουργική παρέμβαση.

Ο ιδιοκτήτης από την πλευρά του, οφείλει :

1. Να επιτηρεί κατά την διάρκεια της βόλτας ώστε να μην φάει οτιδήποτε ακατάλληλο από το έδαφος (π.χ. φυτά ή κόπρανα ζώων) ή πιει λασπόνερα (κίνδυνος για Giardia)
2. Να τηρεί το πρωτόκολλο αποπαρασίτωσης και εμβολιασμού του σκύλου του, το οποίο συστήνει ο κτηνίατρος του. Έτσι οι παρασιτικές και ιογενείς λοιμώξεις που προκαλούν διάρροια μπορούν να αποφευχθούν πολύ εύκολα.
3. Να δίνει μεγάλη προσοχή στο τι καταναλώνει το ζώο στην διάρκεια της ημέρας (αλλοιωμένα τρόφιμα, τοξικές ουσίες, σκουπίδια, ξένα σώματα, κόκαλα)
4. Να ελαχιστοποιεί το στρες στο περιβάλλον διαβίωσης του σκύλου

Αν αποφασίσει να αλλάξει το διαιτολόγιό του, αυτό θα πρέπει να γίνει σταδιακά, αναμιγνύοντας την νέα με την παλιά τροφή τις πρώτες ημέρες, ώστε να γίνει σταδιακά η μετάβαση στο γαστρεντερικό σύστημα.

Σοφία Σαββίδου, Κτηνίατρος Απόφοιτη του τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.